Russian Adagios

. Kolekcja najwspanialszych rosyjskich adagiow, tych najslynniejszych (Czajkowski, Chaczaturian) i tych, ktore koniecznie trzeba poznac (Miaskowski, Chriennikow).
. Nikt nie potrafi lepiej uchwycic slowianskiego ciepla, pasji i slodkiej - choc zaprawionej kropla goryczy melancholii niz legendarny juz rosyjski dyrygent, wielki Jewgienij Swietlanow, i jego wspaniala Panstwowa Orkiestra Symfoniczna Rosji.
Wrodzony Rosjanom geniusz w komponowaniu uduchowionej melodii, w polaczeniu z wplywami dwoch wiekow rosyjskiego baletu zaowocowal cala gama dramatycznych i bardzo bogatych arcydziel muzyki. Opery, symfonie, koncerty, piesni i utwory kameralne rosyjskich kompozytorow sa przesiakniete duchem Matuszki Rossiji - jej cierpieniem, jej bogata i burzliwa historia, jej ludem i kultura.
Kolekcja ta zawiera slynne fragmenty "Dziadka do orzechow" i "Spiacej krolewny" Czajkowskiego, "Rajmondy" Glazunowa, "Kopciuszka" Prokofjewa oraz slynne adagio ze "Spartakusa" Chaczaturiana.
Sa tu jednak takze mniej znane utwory - nokturn z opery "Pan Wojewoda" Rimskiego-Korsakowa oraz adagio z "Huzarskiej ballady" Chriennikowa, a takze teskny utwor z ostatniej symfonii Miaskowskiego (nr 27), napisanej po tym jak zostal uznany przez poplecznikow Stalina za winnego stosowania "zachodniego formalizmu" (oskarzenie to wysunal Chriennikow). Komponujac to dzielo, Miaskowski byl juz chory na raka, ktory w koncu mial stac sie przyczyna jego smierci. Utwor nawiazywal do Rosji z muzyki Czajkowskiego i stanowil nostalgiczne i dostojne pozegnanie w obliczu tyranskiej ignorancji Stalina.