Iki Cihan Günesi Peygamberimiz

Zebur, Tevrat ve Incil onu müjdelemisti.

Cinlerden hatif adiyla bilinenler, insanlardan ise evliya ve kahinler, ondan cok önceleri haber verdi.

Nübüvvetini, dogumundan hemen önce ve sonra meydana gelen harikalar ispatladi. Ay, bir isaretiyle ikiye bölünürken, agaclar onun cagirmasiyla yanina geldi. Ona gölge yapmak icin kosan bulutlar, duasiyla rahmete dönüstüler. Susuz kalan ordular, parmaklarindan cesme gibi akan sularla; ac kalanlarsa bereket duasiyla hayat buldular.

Bu kainat onun icin yaratilmisti. Eger istese idi, daglar, taslar onun icin altin olurdu. Bütün bunlara ragmen, onun gözü bizim üstümüzdeydi.

Ümmetini Cehennemden kurtarmak, mirac sirasinda gözle müsahede ettigi Cennete, ezeli ve ebedi hazinelere kavusturmak icin göz yasi döktü, iskenceden iskenceye ugradi. Fazladan bir kisinin iman etmesi icin, bu iskencelerin tamamina raziydi.

Cünkü o, Rahmet Peygamberiydi.