Ne zaman Özdemir Asafi düsünsem, bir cift biyik düser aklima. Uzun bir yüzde, sanki düsüncenin agirligiyla sarkmis bir cift biyik. Sonra siirlerini okuyusu... sözcükleri mikrofona üflerken jestlerle besleyisi, bitince dinleyenlere kisa bir bakisi. O an Özdemir Asafin kendisi siirleriyle disindakiler arasinda bir köprüdür. Cünkü bir jest adamidir Özdemir Asaf, siiri de jestlerinin aciklamasi. Öngörü Yaziklar olsun hepimize. Bana da alisacaksiniz. Bana bile. Alisverislerimiz gömülecek Aliskanliklarimizin icine. Sevgilerimiz yenilenmeyecek, Azalacak kavgalarimiz. Sonunda ben, Kupkuru bir ölcü. Ben bile.