Beyaz Elmalar

Jonathan Caroll bir sihirbazdir. Size gözlerini verir ve dünyayi bir daha asla ayni sekilde göremezsiniz.

Jonathan Carroll, Jim Carrey kadar komik olmadigi zamanlar Hitchcock kadar korkutucudur.
Jonathan Carrolli okumak, bölümleri Dostoyevski ya da Italo Calvino tarafindan yazilmis X-Filesi ya da Alacakaranlik Kusagini izlemek gibidir.

Basarili bir reklamci ve kadin avcisi olan baskahramanimiz Vincent Ettrich kansere yenildikten sonra, ugruna karisi ve cocuklarini terk ettigi tek aski Isabelle Neukor tarafindan, dogmamis ogullari Anjonun ruhu yardimiyla, yeniden hayata döndürüldügünü ögrenir. Anjoya aktarmak üzere, ölüm tecrübesi sirasinda ögrendiklerini hatirlama cabasiyla olaylarin icinde sürüklenirken onu yeniden Arafa cekmeye calisan, insan bedenine bürünmüs kaosla basa cikmak zorunda kalir. Isabelle, Anjo ve koruyucu melegi Coco Hallisin yardimlariyla her seferinde ondan kacmayi basarir. Ta ki

Jonathan Carroll mozaik, Tanri, ölüm, Araf, kaos, ask cercevesinde yarattigi eserinde her zaman aklimizi karistiran sorulara alisilmis kaliplarin disinda cevaplar veriyor. Ve bu da Beyaz Elmalari yalnizca metafiziksel olaylar üzerine kurgulanmis bir roman olmaktan cikarip her bir sayfada bir yerlere not alma istegi uyandiran bambaska bir eser haline getiriyor.

Öykü dalinda Öykü dalinda Kahkahalar Ülkesi ile Roman dalinda Fantazya Ödülü Öykü dalinda