Terazinin Dili Tutulunca

icinde savrulup gittigimiz modern hayat hengamesi sürüp giderken insana ait bircok degeri de alip götürüyor. Geride biraktigi manzara, kökleri aciga cikmis, cöllesmeye karsi ayakta durma mücadelesi veren agaclar misali susuz, topraksiz, gölgesiz bir cografya manzarasi. Hicbir ayrim yapmadan söyleyebiliriz ki yeryüzü toplumlari bu asinmanin ortaya cikardigi agir ruhi girdap anaforunda bocalayip duruyor. Toplum olarak bizi manen besleyen temel degerlerimizin, teferruat parantezi icinde unutulmaya yüz tuttugu bir görüntü, biraz da rehavet yüklü bir akis görüntüsü veriyoruz. Bu akisi durdurup tersine cevirme üzere yeniden bir bilinclenme ve sahiplenme sürecine girmemizi saglayacak hamlelere, cabalara, niyet yenilenmelerine ihtiyacimiz var. Dünya görüsümüzü olusturup besleyen Kuran ve Sünnet odakli hayat algimizi ihya ederek kendimizi bulmaya ihtiyacimiz var.