Veba

Varoluscu edebiyatin en önemli temsilcilerinden biri olan Albert Camus, politik söylemlerle sesini yükseltmedi ama fisildamasiyla bile depremler yaratti, cagdaslarini derinden etkiledi. Keskin bir gözlem gücünün destekledigi ari bir bilincle yazilmis olan Veba, yalnizca XX. yüzyilin degil, bütün bir insanlik tarihinin ortak bir sorununa deginir felaketin yazgiya dönüsmesi. Caginin önde gelen düsünürlerinden Nobel ödüllü yazar Albert Camusnün hicbir yapitinda böylesine aci bir yazgi, böylesine siirsel bir dille ele alinmamistir. Veba, insanin ve aydinligin siiridir. Bu siirde renkler alabildigine koyu, ancak yazarin sesi o denli umut doludur. Beklenmedik bir boyuta ulasan veba salgini, tüm Oran kenti sakinlerini önce umutsuzluga bogar, ardindan Doktor Rieux, Tarron ve Grandin gösterdikleri dayanisma örnegi, basta yetkililer olmak üzere, herkes icin güc ve umut kaynagi olur. Iste Albert Camusnün insana bakisi ve inanci, bu noktada karsimiza cikar. Camus, okurlarini, ortadan kaldiramayacagini bile bile vebayla savasan Doktor Rieuxün kisiliginde, dünyanin sacmaligini, yenilginin sonu gelmeyecegini bile bile kötülüklere karsi cikmaya, yasama anlam katmaya cagirir.