Gorzka pomarancza

Autorka ksiazki jest Polka z Pomorza, ktora w latach 80. ubieglego wieku wyszla za Libijczyka studiujacego w Polsce, a nastepnie wyjechala na stale do jego kraju. Radykalnie odmienne obyczaje, prawo szariatu, jawna dyskryminacja kobiet podzielily malzonkow, zmieniajac ich uczucie i codziennosc w koszmar. Muchtar okazal sie kameleonem - w Polsce delikatny i tolerancyjny, u siebie stal sie panem i wladca, stawiajacym za wzor zonie chrzescijance swoja jedynie sluszna religie oraz wyidealizowana matke muzulmanke. Zdecydowany bunt Nadii w obronie wlasnej godnosci i podmiotowosci zrodzil w koncu brutalna przemoc i... plan ucieczki z "islamskiego raju".
Dramatyczne losy autorki - ktora tutaj ukrywa sie pod pseudonimem, nadal obawiajac sie ingerencji w jej zycie tamtej przeszlosci - przeplataja sie z ciekawymi obserwacjami. Oprocz watkow niemal kryminalnych "Gorzka pomarancza" jest bogatym zrodlem wiedzy o arabsko-muzulmanskiej mentalnosci oraz obyczajowosci, a zwlaszcza o zyciu rodzinnym - pokazywanym tu barwnie i roznorodnie. Dzieki temu ksiazka ta ma takze walory dobrego reportazu uczestniczacego.
Nadia odzyskala wolnosc w 1997 roku, a swoje pouczajace wspomnienia spisala dziewiec lat pozniej. Trafiaja one w czas, kiedy zderzenie religii i cywilizacji staje sie problemem Europy, a nie tylko nieostroznych polskich dziewczyn zakochujacych sie w sniadych studentach z Afryki.