Jak pokochac centra handlowe

To przede wszystkim surowy obraz codziennosci umeczonej i wypartej, opisanej z wielkim literackim kunsztem. Ten tekst jest surowy, matowy, chirurgiczny jak Haneke. Opisuje rzeczy, ktore u Jolanty Brach-Czainy nazywaja sie "krzatactwem" zakupy, pranie, przegladanie sie w lustrze, wybieranie odziezy. Zazdroszcze Natalii, ze wpadla na pomysl opisania tego wszystkiego przez pryzmat wizyt w centrach handlowych, ktore uwazamy za cos niewaznego i wstydliwego. Opisanie nieopisanego i uniwersalnego jest prawdziwym zadaniem literatury i to zadanie zostalo w tym tekscie spelnione. Jesli jestescie osobami, ktore wiedza jak to jest obserwowac rzeczywistosc znad kartonowego kubka z tania kawa w Tesco, ta ksiazka jest dla Was. - MALGORZATA HALBER
Depresyjna mieszkanka przedmiesc Warszawy. Przedstawicielka pokolenia umow smieciowych. Bywalczyni supermarketow. Mloda zona i - niedlugo - matka. Bohaterka "Jak pokochac centra handlowe" to kobieta, w jakiej przejrzec moze sie wielu z nas.
Mimo braku stalego zatrudnienia i prawa do urlopu macierzynskiego decyduje sie na dziecko. I odkrywa, ze na to, co przychodzi po porodzie, nikt jej nie przygotowal. Tej gigantycznej zmiany trzeba doswiadczyc na sobie. Ona jej doswiadcza bardzo bolesnie. Macierzynstwo okazuje sie wyzwaniem, ktoremu trudno podolac. Niepojeta konfrontacja z wlasnym cialem i kulturowymi nakazami. Rozprawa ze swoim dotychczasowym zyciem. Jak mozna sobie z tym poradzic? Czy gleboka depresja poporodowa to jedyne tabu, z ktorym trzeba sie zmierzyc?
"Prawo jest relatywnie lagodne dla dzieciobojczyn, jednak nie jest dla nich lagodna opinia publiczna. Wyznanie matki niemowlecia, placzacego szosta godzine przez zabkowanie lub kolke, ze ma mysli o wyrzuceniu zawiniatka przez okno, wciaz pozostaje w sferze tabu." - tlumaczy autorka ksiazki. I sama to tabu przelamuje - po raz pierwszy tak dojrzalym literacko, donioslym glosem. Glosem, ktorego nie mozna zapomniec. "Jak pokochac centra handlowe" to takze mocny i realistyczny obraz wspolczesnej Polski widzianej oczami mlodych ludzi wchodzacych w doroslosc. To opis polskich przedmiesc, codziennej pracy i obowiazkow. Dzialajacy jak uderzenie piescia manifest pokolenia prekariatu.
Debiut literacki Natalii Fiedorczuk to opowiesc o kobiecym doswiadczeniu, jakiej w Polsce jeszcze nie bylo. Bezkompromisowa, madra, do bolu prawdziwa.