Zapomniany zolnierz

Najbardziej wstrzasajaca i brutalna ksiazka o II wojnie swiatowej. Prawdziwa az do bolu!
Guy Sajer jako kilkunastolatek wyruszyl w 1942 roku w szeregach Wehrmachtu na front wschodni. Poczatkowo sluzyl w jednostce transportowej, a latem 1943 roku zglosil sie na ochotnika do Dywizji "Gross Deutschland". Marzyl o przygodzie, lecz musial desperacko walczyc o przetrwanie. Jego wspomnienia sa wyjatkowe, to zapis wydarzen "ogladanych oczyma siedemnastoletniego mlodzienca, ktory przezywac musi to, co wielu dojrzalym mezczyznom nielatwo byloby zniesc". Ta jedyna w swoim rodzaju opowiesc o wojnie nawet dzisiaj poraza ladunkiem grozy i naturalizmu: plastyczne opisy walk i ich skutkow, straszliwych ostrzalow artyleryjskich z "organow Stalina", mrozow i glodu podczas rosyjskiej zimy, chaosu i przerazenia zolnierzy z pierwszej linii, czesto pozostawianych samym sobie. Sajer jako niezmiernie wrazliwy obserwator ma niespotykany dar opisywania wydarzen, sytuacji i stanow ludzkiego ducha z ogromna ekspresja. Jego relacja jest tak zywa i autentyczna, ze wrecz wspolodczuwa sie z nim caly wojenny koszmar.
Zbyt wielu ludzi zapoznaje sie z wojna tak, ze ich to nie drazni. Grzejac tylek w miekkim fotelu albo lezac w lozku, spokojnie czytaja historie Verdun czy Stalingradu, niewiele z tego rozumiejac, by nazajutrz powrocic do swoich spraw... Nie! Te ksiazki trzeba czytac w niewygodzie, na sile; uwazajac, ze ma sie szczescie, bo nie musi sie pisac do rodziny, siedzac tylkiem w blocie na dnie transzei. Trzeba je czytac w najtrudniejszych sytuacjach, kiedy nic sie nie udaje, azeby uzmyslowic sobie, ze klopoty w czasie pokoju to jedynie blahostki, za ktore niepotrzebnie placimy siwymi wlosami. - Guy Sajer, Zapomniany zolnierz.
Niewiele ksiazek moze sie rownac z ta pod wzgledem sily uczuc, glebi autoanalizy czy ekspresji opisow walk. To wyjatkowe wspomnienia, trzeba je przeczytac. - "Library Journal"
Uniwersalny jezyk i uniwersalna, zdawaloby sie, narodowosc. Autor jest po prostu czlowiekiem. - "Chicago Sun-Times"
Sajer mowi otwarcie o swoich motywach, ktore sklonily go do podzielenia sie z nami swoja historia: «Do tego ogranicza sie wlasciwie moje zadanie - przekazac z jak najwieksza sila wyrazu krzyki dochodzace z rzezni». Niewatpliwie mu sie to udalo. Ksiazka ta pozostaje ponadczasowa, bo niesamowicie wnikliwie opisuje psychike zolnierza podczas wojny. - "Military Review"