Wiezien nieba

Rok 1957. Interesy rodzinnej ksiegarni Sempere i Synowie ida tak marnie jak nigdy dotad. Daniel Sempere, bohater Cienia wiatru, wiedzie stateczny zywot jako maz pieknej Bei i ojciec malego Juliana. Nastepny w kolejce do porzucenia stanu kawalerskiego jest przyjaciel Daniela, Fermín Romero de Torres, osobnik tylez barwny, co zagadkowy: jego dawne losy wciaz pozostaja owiane mgla tajemnicy. Ni stad, ni zowad przeszlosc Fermina puka do drzwi ksiegarni pod postacia pewnego odrazajacego starucha. Daniel od dawna podejrzewal, ze skoro przyjaciel nie chce mu opowiedziec swej historii, to musi miec wazny powod. Ale gdy Fermín wreszcie zdecyduje sie wyjawic mroczne fakty, Daniel dowie sie "rzeczy, o ktorych Barcelona wolalaby zapomniec".
Jednak niepogrzebane upiory przeszlosci nie dadza sie tak latwo wymazac z pamieci. Daniel coraz lepiej rozumie, ze bedzie musial sie z nimi zmierzyc. I choc zakonczenie powiesci wydaje sie ze wszech miar pomyslne, to Ruiz Zafon mowi nam wprost, ze "prawdziwa Historia jeszcze sie nie skonczyla. Dopiero sie zaczela".