Opowiadania nowojorskie (NOWY KANON)

Dziewiec opowiadan. Roznorodne portrety ludzi i miasta: od cierpko humorystycznego Epizodu miedzynarodowego, opisujacego podroz dwoch mlodych Anglikow za ocean, po Niezly naroznik, ktorego bohater powraca do Nowego Jorku po trzydziestu trzech latach nieobecnosci, by spotkac swojego sobowtora; od Johna Lennoxa w Historii pewnego arcydziela, poznajacego dzieki obrazowi prawde o swojej narzeczonej, po odkrywajaca swoja kobieca tozsamosc Catherine Sloper, bohaterke Placu Waszyngtona - opowiadania, ktore wielu uwaza za jedno ze szczytowych osiagniec pisarza. Opowiadania nowojorskie to podroz sciezkami pamieci po miescie, ktorego juz nie ma, migawki robione na przestrzeni czterdziestu lat. James, mistrz detalu i polcienia, rejestruje tu gre przelotnych spojrzen i drobnych gestow, kresli subtelny obraz relacji miedzyludzkich i jak zwykle okazuje sie wirtuozem niedopowiedzen. Utwory Jamesa o Nowym Jorku ujawniaja przede wszystkim gniew, niepodobny do zadnego innego Jamesowskiego gniewu, gniew wywolany tym wszystkim, co mu odebrano - jak postapiono, w imie komercji i materialnego postepu, z miastem, ktore kiedys znal. Nie jest to wszakze zwykly gniew z powodu destrukcji rzeczy pieknych i znajomych; to uczucie znacznie dziwniejsze i bardziej skomplikowane, zaslugujace na wieksza uwage.(z przedmowy)