Jak być leniwym

Jak byc leniwym - czyli 24 godziny z Tomem Hodgkinsonem i cala plejada najwybitniejszych umyslow wszechczasow, takich jak Oscar Wilde, Mark Twain, Samuel Johnson, Robert L. Stevenson i Jerome K. Jerome (Och, jak slodko jest obrocic sie i znowu zasnac "na piec minutek"). Wszyscy zgodnym chorem zachwalaja jedynie sluszny model ludzkiej egzystencji, a mianowicie: powolny, leniwy i prozniaczy.



Wylegiwanie sie - przez co rozumiem lezenie w lozku w stanie przebudzenia - nie jest samolubnym dogadzaniem sobie, ale kluczowym zajeciem dla adepta sztuki zycia, ktorym w rzeczywistosci jest prozniak. Lezenie w lozku i nie robienie niczego jest dobre i szlachetne, przyjemne i pozyteczne.

(fragment)



Mogloby sie wydawac, ze co jak co, ale akurat jak byc leniwym, wiemy doskonale. Niektorzy z nas pewnie nawet mysla, ze sa wrecz specjalistami od nicnierobienia. Jesli jednak sprobujemy przejsc do praktyki, napotkamy zaskakujaco duzo nieprzewidzianych trudnosci. Pierwsza z nich jest wolne od poczucia winy pozostawanie rano w lozku. Hodgkinson wielokrotnie podkresla wage tego pozornie niewinnego zachowania. Poznamy takze dziesiatki sposobow na to, jak rozwinac wrodzone sklonnosci do leniuchowania. Kto nie zamierza wcielac w zycie smialych idei Hodgkinsona, znajdzie w jego ksiazce wiele celnych obserwacji na temat wzrastajacego i zabojczego juz tempa zycia zachodniej cywilizacji.