Niemal 20 lat temu "Cudze problemy" wprowadzily do polskiej socjologii perspektywe spolecznego konstrukcjonizmu, proponujac zarazem jej wlasna, oryginalna i nieco przekorna odmiane. O ile studia z zakresu spolecznego konstrukcjonizmu zajmuja sie zazwyczaj tym, jakie problemy (i przy uzyciu jakich srodkow komunikacyjnych) sa publicznie definiowane jako wazne, o tyle autorzy "Cudzych problemow" przygladali raczej temu, jakie problemy (i w jaki sposob) podlegaja w polskim dyskursie publicznym uniewaznieniu. Teoretyczne i empiryczne dociekania zaowocowaly nowatorskim obrazem polskiego dyskursu publicznego z czasow historycznego przelomu lat 80-tych i 90-tych. Tom jest do tej pory zrodlem inspiracji teoretycznych i metodologicznych dla polskich badaczy dyskursu publicznego oraz komunikacyjnych aspektow transformacji
ustrojowej.