Demokracja nieufnych: Eseje polityczne (SERIA IDEE)

W powiesciowym Miescie bialych kart Jose Saramago wyborcy wypowiadaja systemowi lojalnosc. W rzeczywistej Bulgarii ulica obala rzad, we Wloszech to samo robia rynki finansowe, w Rosji zaczyna sie ferment. Wyciekaja najwieksze tajemnice dyplomacji amerykanskiej i staja sie wlasnoscia publiczna. Rewolucja technologiczna w komunikacji daje ludziom zupelnie nowe mozliwosci: protestu, przeswietlania wladzy i organizowania sie, za ktorymi wspolczesne panstwa wydaja sie nie nadazac. Czy przezywamy wlasnie renesans demokracji - bezposredniej, oddolnej, usieciowionej? A moze to tylko pozory, a wraz z tradycyjnym panstwem obywatele traca wplyw na cokolwiek?
Iwan Krastew pisze o paradoksach wspolczesnej polityki: o demokracji, w ktorej nie ma wyboru; o spoleczenstwie, ktore nie ufa sobie ani elitom; o zapracowanych Niemcach, ktorzy predzej opuszcza Unie niz bezrobotni Grecy; o autorytarnej Rosji, ktora nie broni obywatelom uciekac za granice. Demokracja nieufnych to pejzaz swiata, w ktorym to, co stare, umiera, a nowe rodzi sie na naszych oczach.