Ksiazka z Serii Wielcy pisarze w nowych przekladach z dolaczona plyta, na ktorej Antoni czyta wybrane fragmenty tomu.
Trzy najslynniejsze tragedie Sofoklesa w nowym przekladzie Antoniego Libery, pisarza i znawcy tworczosci najwiekszego dramatopisarza XX wieku, Samuela Becketta.
Mimo dwoch i pol tysiaca lat, jakie dzieli nas od czasu, kiedy zyl i tworzyl grecki dramatopisarz, jego dziela nadal pozostaja zywe i fascynujace, i naleza do zelaznego repertuaru swiatowego teatru. Poruszone w nich problemy sa wciaz aktualne i domagaja sie nowego odczytania. Kunszt Sofoklesa nie przestaje byc niedosciglym wzorem formy.
Od polowy XIX przekladano Sofoklesa co najmniej pietnascie razy. Wiekszosc tlumaczen wyszla spod piora filologow klasycznych, uzaleznionych od regul ortodoksji lingwistycznej, a jednoczesnie panujacych mod i konwencji poetyckich, ktore cechowal manieryzm i upodobanie do archaizmow. Skutkowalo to brakiem prostoty i komunikatywnosci. A przeciez Sofokles, piszac dla szerokiej publicznosci, i to w wiekszosci niepismiennej, brzmial jasno i naturalnie. Byl rozumiany powszechnie i bez trudu.
Przeklad Antoniego Libery jest proba przywrocenia owej prostoty. W zaproponowanej przez niego formie jezykowej tragedie Sofoklesa brzmia, jakby napisane byly dzisiaj.
Oto antyk w szlachetnym kostiumie nowoczesnosci.
Przeklady Antoniego Libery odznaczaja sie wyjatkowa klarownoscia i prostota, i sa niezwykle uzyteczne dla potrzeb teatru. Lacza w sobie cechy jezyka wysokiego z potocznym, wyzute sa z patosu i archaizmow, i bardzo dobrze brzmia ze sceny. Wartosc tych przekladow jest szczegolnie wyrazna na tle istniejacych przekladow tragedii antycznych, dokonywanych glownie przez filologow klasycznych.
Tadeusz Slobodzianek
Dyrektor Teatru Dramatycznego w Warszawie