Kon Alechina

Saga rodzinna au rebours. Dwiescie lat z zycia pewnej szalonej hrabiowskiej rodziny opowiedziane w fotograficznym skrocie - z tym, ze slowo fotograficzny ma w tym wypadku kluczowe znaczenie. Snute w niej opowiesci sa jak przezrocza latarni magicznej. Zas tym kto rzuca na nie swiatlo, kto pozwala zaistniec im na wyimaginowanym ekranie czytelniczej swiadomosci - jest glowny bohater powiesci, niejaki Karol Lorak, osoba z gatunku tych, ktore zamiast czerpac z rzeczywistosci pelnymi garsciami, zyja - na szczescie - cudzym zyciem.

Wiele lat Karol Lorak zbieral sie do opowiedzenia tego, co teraz, nad ta atramentowa rzeka, powoli nabiera ksztaltow... Do stworzenia zupelnie nowego, autonomicznego swiata z przypadkowych fragmentow rzeczywistosci. Ulokowania w fantastycznej przestrzeni tego, co dzialo sie w calkiem realnym czasie. Do wymyslenia odpowiedniej scenografii i kostiumow dla wszystkiego, co zostalo mu kiedys opowiedziane (w czasie wigilii, rodzinnych spedow, dlugich spacerow) i dla tego, co sam przezyl, a co teraz przybiera trudna do okreslenia forme. Jakby zdarzenia nie nastepowaly po sobie, linearnie, ale istnialy rownolegle...