Mniej

Nie pamietam juz, kiedy i dlaczego przyszlo mi do glowy, ze kluczem do codziennosci moze byc portfel. Jego zawartosc (badz jej brak) i to, co sie z nia robi. Pisze o tym, co sie dzieje, gdy sprobuje sie - na jakis czas - radykalnie ograniczyc codzienna konsumpcje. Oskubac ja do tego, co naprawde niezbedne. Tymczasowy zakupowy post, na podjecie ktorego zdecyduje sie kilkanascie gospodarstw domowych z calej Polski, stanie sie tez czescia mojej codziennosci. Na dwanascie eksperymentalnych miesiecy. Na caly roczny cykl.

Przez ten rok zagladam do nie swoich portfeli, spizarni, szaf i glow. Dowiaduje sie, ile moze kosztowac przetrwanie, wykonczenie mieszkania, zaproszenie na swiat czlowieka. Ile placimy za poczucie bezpieczenstwa, szacunek, spokoj. Jaka jest cena dostepu do zdrowia, wiedzy, czystego powietrza, wody, chlorofilu. Jak przeliczyc czas na pieniadze, pieniadze na przedmioty, przedmioty na relacje. Czy redukcja we wszystkich tych dziedzinach daje swobode, a moze wrecz przeciwnie - uwiera?

Czy "mniej" w jednej dziedzinie oznacza "wiecej" w innej? I dlaczego bilans miedzy nimi nie chce sie zgodzic?

(Fragment)