Wihajster do godki: Lekcje śląskiego

Alicja Knast - dyrektor Muzeum Slaskiego w Katowicach o ksiazce: Zbior opowiesci Wihajster do godki Barbary Szmatloch pieknie pokazuje, ze niektorych zjawisk ze swiata Gornego Slaska nie da sie przekonujaco opowiedziec w jezyku polskim. Bo jak wytlumaczyc komus, co to sa fizymatenta czy wihajster...

Psycholingwisci spieraja sie, jak akwizycja jezyka i aparat pojeciowy wplywaja na nasze dzialania, ale my na Gornym Slasku wiemy jedno: fenomenu godki slaskiej nie da sie sprowadzic do skodyfikowanego systemu znakow graficznych czy fonemow. Jest to fascynujacy swiat, ktorego poznanie mozliwe jest przez zanurzenie sie w nim. Pomiedzy sylabami czy gloskami zawarte sa zapachy, dzwieki, dwuznacznosci, mrugniecia okiem, duza doza ironii i autoironii, a takze cos, co na Wyspach Brytyjskich nazywane jest understatement, a w godce slaskiej jest wszechobecne i nie ma nazwy.

Moim zdaniem nie jest prawda, ze oznacza to brak przebojowosci Slazakow - jak powszechnie sie uwaza - ale cos dokladnie odwrotnego: dume i radosc ze zrozumienia tego swiata, a ksiazka Barbary Szmatloch jest tego dobitnym przykladem. Mam rowniez nadzieje, ze jest wyzwaniem i zacheta dla tych, ktorzy do tej pory uwazali, ze godki slaskiej nie da sie poznac czy nauczyc. Terozki bydymy wszyjscy godac po slonsku na colki karpyntel!