Kubilaj-Chan

Zachod uslyszal o nim po raz pierwszy od Marco Polo, ktory przybyl na dwor wielkiego chana Mongolii w 1275 roku i przebywal tam 15 lat. Wenecki kupiec pozostawil fascynujacy opis organizacji dworu, administracji panstwa, religii, ceremonii, wladcy i jego rodziny. Do legendy przeszla stolica chana, Szandu, ktora pod nazwa Xanadu opiewal angielski poeta Coleridge. Sam Kubilaj-chan zyje w wyobrazni wielu z nas dzieki tej wlasnie poetyckiej fantazji. Lecz prawda ukryta za legenda jest jeszcze bardziej zdumiewajaca.



Wladca najwiekszego imperium w dziejach nie urodzil sie, by rzadzic. Wnuk Czyngis-chana zdobyl mongolski tron podstepem i stal sie panem ogromnego panstwa. Stal sie rowniez spadkobierca wizji swego wielkiego przodka - stworzenia swiatowej potegi. Obdarzony jego geniuszem i bezwzglednoscia dostrzegl, ze to Chiny, a nie Mongolia, stanowia klucz do imperium. Brutalnie rozprawil sie z przeciwnikami, zniszczyl stara stolice, przeniosl ja do Pekinu i rozpoczal podboj Chin. Po 20 latach wojny jako pierwszy "barbarzynca" zdobyl cale Panstwo Srodka. Jego wladztwo rozciagalo sie od Pacyfiku po Ural i od Syberii po Afganistan, i obejmowalo jedna piata wszystkich zamieszkanych ladow swiata. Pochod wojsk Kubilaja zatrzymal dopiero u wybrzezy Japonii kamikadze, "boski wiatr", potezny tajfun, ktory zniszczyl mongolska flote...