Mroczny zakatek

Libby Day byla mala dziewczynka, gdy zamordowano jej matke i dwie starsze siostry. To jej zeznania doprowadzily do skazania jej pietnastoletniego brata Bena na dozywocie.

Dzis, po dwudziestu pieciu latach, Ben nadal siedzi w wiezieniu, a Libby desperacko potrzebuje pieniedzy. Kiedy wiec czlonkowie Klubu Zbrodni, stowarzyszenia, ktore fascynuje sie tajemniczymi zabojstwami uznaja, ze Ben zostal nieslusznie skazany i proponuja jej pieniadze w zamian za pomoc w jego uwolnieniu, Libby nie moze sie nie zgodzic. Musi poradzic sobie z demonami przeszlosci, ocenic, co naprawde pamieta z tamtej nocy, a co wmowiono jej w trakcie sledztwa i wreszcie poznac prawde o swojej rodzinie. Czy brutalnego morderstwa dopuscil sie brat, posadzany o satanizm? Czy sledczy popelnili blad?

Gillian Flynn jest swiatowym fenomenem wydawniczym. Jej ostatnia powiesc, "Zaginiona dziewczyna", sprzedala sie w ponad 6 milionach egzemplarzy i zapoczatkowala mode na thrillery psychologiczne -podobna do tej na kryminaly skandynawskie po publikacji trylogii "Millenium".

Jej debiutancka powiesc "Ostre przedmioty", jako pierwsza w historii, zdobyla dwie Dagger Award. "Mroczny zakatek" zostal wybrany najlepsza ksiazka roku wedlug "Publisher's Weekly", ulubiona ksiazka krytykow "New York Timesa" i "Chicago Tribune". Tej jesieni w kinach pojawia sie ekranizacje dwoch jej powiesci: "Zaginionej dziewczyny" w rezyserii Davida Finchera i "Mrocznego zakatka" z Charlize Theron w roli glownej.

Libby Day
Dzis

Gdzies we mnie w srodku gniezdzi sie wrednosc, nama¬calna niczym organ wewnetrzny. Gdyby ktos rozcial mi brzuch, pewnie by wypadla na podloge, jak kawal brunat¬nego miesa, ktory mozna by podeptac. Jestem nieodrod¬na corka Dayow.
W naszych zylach plynie skazona krew. Nigdy nie nalezalam do grzecznych dzieci,
a po masakrze zrobilam sie jeszcze gorsza. Mala Sierotka Libby z dnia na dzien pochmurniala i wiedla, przerzucana od jednych krewnych do drugich - od dalekich kuzynow do siostr bab¬ci, a potem do przyjaciol przyjaciol - i tulala sie po przycze¬pach kempingowych i zapadlych ranczach w calym Kansas. Do szkoly poszlam w za duzych ciuchach po starszych, nie¬zyjacych siostrach. Koszule mialy musztardowe plamy pod pachami. Spodnie wiszace w kroku, jak u klauna, trzymaly sie na zdezelowanym pasku, zapietym na ostatnia dziur¬ke. Na kazdym zdjeciu klasowym mam rozczochrane wlo¬sy, a spinki zwisajace z kosmykow wygladaja jak paprochy, ktore przywial wiatr. Wory pod oczami jak u zapijaczonej dozorczyni. Pogardliwie wykrzywione usta mialy chyba imitowac usmiech. Tego akurat nie jestem pewna.
Nie bylam rozkosznym dzieckiem i kiedy doroslam, bynajmniej nie zyskalam na uroku osobistym. Moja du¬sze mozna by przedstawic jako paskudny bohomaz z wiel-kimi klami...