Dom dzienny dom nocny

Dom dzienny, dom nocny jest najambitniejszym projektem prozatorskim Olgi Tokarczuk. Ta pelna melancholijnego smutku (a miejscami i okrucienstwa) ksiazka oferuje nam w finale wspanialy, optymistyczny koncept. Otwiera nas na poznanie zycia, doswiadczanie naszego istnienia w jego wielowymiarowej postaci. Nie udzielajac nam porad ani nie serwujac nam odpowiedzi na tzw. najistotniejsze pytania, zacheca do otwarcia sie na te nielatwa probe, jaka jest nasza wlasna, niepowtarzalna egzystencja.
(Jaroslaw Klejnocki, "Gazeta Wyborcza", 10 listopada 1998)
Olga Tokarczuk napisala ksiazke niezwykla i wieloznaczna, opowiedziana miedzy jawa a snem, miedzy konkretem a mitem. Wydaje sie, ze powiesc otwiera nowy rozdzial w tworczosci pisarki.
(Mariusz Cieslik, "Polityka", 1998 nr 49)
Tokarczuk czaruje, stwarza z pustki, dopisuje dalsze ciagi do tego, co jej wiadomo. Trudniej mi nazwac te przedziwna umiejetnosc przykuwania do lektury. Jej powiesc czyta sie chciwie i pospiesznie... .
(Piotr Sliwinski, "Megaron", 1998)