Ol'ga Tokarchuk obladaet udivitel'nym darom stirat' granicy - mezhdu stranami i jazykami, mezhdu real'nost'ju i vymyslom. Geroi "Poslednih istorij" stirajut granicy mezhdu bytiem i nebytiem. Oni postigajut smert', pytajas' podgotovit' sebja k nej, primirit'sja s ee sushhestvovaniem v finale kazhdoj zhizni. I, postigaja smert', oni luchshe ponimajut zhizn', potomu chto smert' - chast' zhizni.