Günaydin Sizim

Gittiginizde ardinizdan gelen birisi yoksa, siz zaten coktan terk edilmissinizdir...
Seninle denizin karsisina oturup sohbet edilemez artik, sen denizleri de kurutursun. Ben küller arasinda güller yetistirmeye calismisim aslinda. Iste öyle inanmisim sevildigime. Sen yüregimin merkezine oturmus en büyük hayal kirikligimsin. Kim bana uzaksa ona yakin oldum, ondandir kendime olan bu uzakligim. Olmadi bu vedalar, sen benim dualarima da yakismazsin artik. Biraz yalnizlik iyilestirecek beni. Ama dönme geri yaralarim gittikten sonra senin gelmen haksizlik olur bu sehre. Gecmesi gereken seyleri gecmiste birakmayinca gecen giden sadece zaman oluyormus.
Sonra yeni bir sayfa acarim kendime, kuslari ölmüs gökyüzüme kursun kalemden kuslar cizerim. Bir sokagin sonuna kadar kahkahalar atip o sokagi maviye boyayacak yeniden gülüslerim.
Belki mutluluktan ucmam ama en azindan ayaklarim yere saglam basar.
Beklemekten vazgectim, beklentilerimi bosa cikaran insanlar yüzünden. Yazi bekliyorum, bahari, papatyalarin yeniden yeryüzünü beyaza boyamasini bekliyorum ama seni asla.
Ben, beni mutsuz edenleri bile mutlu etmisim, bir kendime yetmemis icimdeki baharlar. Simdi yeniden yesersin gülüslerim gidisinle.



wenn du gegangen bist, und niemand deinem Weg folgt, so bist du verlassen worden.

Mit dir kann man keine Gespräche führen, du würdest sogar das Meer austrocknen lassen..