Isim

Herkes bir sevgili ister hayatinda. Bazisi icin ruh esim, bazisi icin öteki yarim, bazisi icin dogru insan derken herkes birine asik olur. Ama ne olursa olsun, asik olacagi insani kendisi secer.

Secerdi.

Alti yil öncesine kadar böyleydi.

Alti yil önce hic kimsenin ne oldugunu tam olarak aciklayamadigi bir sey oldu. Insanlarin gögüslerinde, tam kalplerinin üzerinde, ruh eslerinin, öteki yarilarinin, dogru insanlarinin ya da iste her neyse -sevgililerinin- isimleri belirmeye basladi. Tipki bir dövme gibi. Üstelik o kisinin imzasi seklinde. On sekiz yasina girilen gece o Isim ortaya cikiyordu. Bu olay basladiginda on sekiz yasini gecmis olanlar icinse Isim kendini aniden gösterdi. Evli olan, sevgilisi olan ya da bir iliskiye baslamak üzere olan milyonlarca kisi, belki de onlarca yildir birlikte olduklari kisinin, hayatlarini gecirmeleri gereken kisi olmadigini ögrendiler. Ve bir daha hicbir sey eskisi gibi olmadi. Asklar eskisi gibi yasanmiyordu artik. Sanki herkes bir anda kime ait oldugunu ögrenmisti ve ondan baskasiyla olursa dünyanin en mutsuz insani olacakti.