Körlük: 1998 Nobel Edebiyat Ödülü

Adi bilinmeyen bir ülkenin adi bilinmeyen bir kentinde, arabasinin direksiyonunda trafik isiginin yesile dönmesini bekleyen bir adam ansizin kör olur. Ancak karanliklara degil, bembeyaz bir bosluga gömülür. Arkasindan, körlük salgini bütün kente, hatta bütün ülkeye yayilir. Ne yönetim kalir ülkede, ne de düzen; bütün körler karantinaya alinir. Hayal bile edilemeyecek bir kaos, pislik, aclik ve zorbalik hüküm sürmektedir artik. Yasam durmustur, insanlarin tek cabasi, ne pahasina olursa olsun hayatta kalmaktir. Roman, kentteki akil hastanesinde karantinaya alinan, oradan kurtulunca da birbirinden ayrilmayan, biri cocuk yedi kisiye odaklanir. Aralarinda, bütün kentte gözleri gören tek kisi olan ve gruptakilere rehberlik eden bir kadin da vardir. Bu yedi kisi, cehenneme dönen bu kentte, hayatta kalabilmek icin inanilmaz bir mücadele verir. Saramagonun müthis bir gözlem gücüyle betimledigi bu kaotik dünya, insanin karanlik yüzünün simgesi.

Körlük, ürkütücü bir roman, beklenmedik bir felaketi yasayan bir toplumun nasil cöktügünün, nasil bencillestiginin ve deger yargilarini yitirdiginin hikayesi.

Konusunun ürkütücülügüne ragmen olaganüstü bir siirsellikle anlatilmis bu unutulmaz roman, usta yazarin belki de en etkileyici yapiti.