Ya Biz Ya Hic: Sessiz ama ciglik cigliga sevmis yüreklere...

Avaz avaz bagiracak gücümüz varken, suskunluklar peydah olur dilimizde. Onsuzlugu hatirlatan sokaklardan sessiz sedasiz gecerek, kendimizi unuttugumuz cikmazlara gireriz.
Bir gece yarisi yutkuna yutkuna düsünürken maziyi, beyaz kagitlara fisildar, yikik dökük cümleler toplariz harf harf.
Aciga vurdukca kutsalligi kaybolur bazi seylerin.
Kayboluruz ama kaybetmeyiz sevdasini sirtina yüklenmis onurumuzu. Sevmekten, hep sevmekten, cok sevmekten bahsedenlerin aksine, güzel severiz, cok güzel severiz, en güzel biz severiz
Ve kimsenin haberi olmaz bundan...

Muhammet Recep Ararin kaleminden, tipatip kelimelerin bilindik hikayelerde anlattigi aynilasmis sevdalarin uzaginda, baska cümlelerle, sessiz ama ciglik cigliga sevmis yüreklere...
Ya Biz Ya Hic diyebilecek kadar derinden sevebilenlere...


Während wir aus der Kehle schreien können, kommt Stille in unser Mundwerk. Wir laufen lautlos durch die Strassen, die uns an ihn erinnern und verlieren uns selber in ihnen