Sonsuza Dek Simdiki Zaman

Onun trajedisi insanlik icin bir armagan oldu. Ne gariptir ki Henry asla unutulmayacak.

1953 yilinda hayatini yasanmaz kilan epilepsi nöbetlerini hafifletmek amaciyla 27 yasindaki Henry Gustave Molaisona deneysel bir psikosirürji prosedürü -odakli lobotomi- uygulandi ve hic beklenmeyen bir sonuc ortaya cikti. Henry uyandiginda artik yeni anilar olusturamiyordu, hayatinin geri kalaninda yasadigi ana hapsolacakti.

Ancak Henrynin yasadigi trajedi insanlik icin bir lütfa dönüstü. Nörolog Suzanne Corkinin Sonsuza Dek Simdiki Zaman adli kitabinda o ve calisma arkadaslari, Henryyi felce ugratan hafiza kaybi ile kaybetmedigi zekasi arasindaki carpici celiskiyi ortaya koydular. Hatirlama kapasitesinin beyinde belli bir bölgede bulundugu yönündeki bu yeni bilgi hafiza biliminde devrim yaratti. 2008 yilindaki ölümüne kadar sadece H. M. olarak bilinen Henrynin vakasi nöroloji biliminin sarmalinda en fazla sonuc doguran ve atifta bulunulan vakalardan biri olmayi basardi. Insan beyninin fonksiyonlarina dair zengin ayrintilarla beslenen bu eser, sanssizligi yarim yüzyillik heyecan verici arastirmalara hiz kazandirmis olan bir adami gözler önüne cikariyor.