Hercai II Meftun Ciltli

POPÜLER TELEVIZYON DIZISI HERCAIYE ILHAM
VEREN ROMAN
Her gecmisin kirik bir sirri vardi,
Her sirrin da kanayan bir yarasi...
Yikik dökük bir mazinin ortada biraktigi yarali bir adamla en az kendisi
kadar yarali olan bir kadinin paramparca sevda hikayesi bu. Hayallerini
asmis bir kadinin, yeniden düslere tutunus hikayesi bu. Hercai bir
adamin, meftuna dönüs hikayesi bu...
Ne bir veda sözcügü ne de hakli bir isyan. Hicbir sey, onu sevmemeye
yemin ettigi adamin karsisinda güclü tutamamisti. Dudaklardan
dökülen her serzenis karsisinda ördügü duvarlari biraz daha yiksa da,
onu bir daha affetmeyecegine dair büyük bir yemini vardi. Asla boyun
egmeyecekti, ihanetini unutmayacak, o adami yeniden sevmeyecekti.
Olmamisti... Yeminlerini bozduran, karanlik bir gecede ellerinden tutan,
onu düsüren adamdan baskasi degildi.
Yaraliydi. Lakin o adam daha yaraliydi.
Seviyordu. Lakin o adam daha cok seviyordu.
Dinle, diyordu yürek yakan bakislarini kuzguni harelere emanet
ederken. Dinle ki anla öldügümü, seni öldürdügümü sandigim her
yerden Sen sadece bir bicaktin. Bense o bicagin düsmanima degil,
kalbime saplanacagini hesaba katamayan bir zavalliydim...
Hercaim...
Ilk ve son kez aldanmisligim... Icime atesler salanim...
Yürek sizim... Meftunum... Kalemim elimde mürekkeple ölesiye
savasiyor, önümdeki kagit caresiz, ona derdimi anlatmami bekliyor...
Oysa ben sana dert diyemeyecek kadar cok seviyorum seni. Ugrasma
diyor satirlar, bosuna debelenme. Ne yazarsan yaz, ne karalarsan
karala, faydasiz...
Ona, kalbin gitti bir kere