Kukla: Cep Boy

Yillar sonra karsilasan iki üvey kardes. Karanlik güclerin tetikcisi Dogan... Yasamin anlamini alkolde arayan eski gazeteci Adnan. Onlarin yasamlarindan Türkiyenin yakin tarihi. Gündelik hayatimizi alt üst eden entrikalar, cinayetler, komplolar... Hep sözü edilen ama bir türlü gün isigina cikarilamayan o derin devlet. Gizli örgütler, idealist gencler, cikarci gazeteciler... Ergenekonun yillar önce yazilan romani.

Yasam, kaybetmeyi ögrenmektir... Kaybetme maceramiz daha ana karnindan ciktigimizda baslar. Hic emek harcamadan hüküm sürdügümüz, dünyanin en güvenli, en yumusak korunagini, ana rahmini kaybederiz önce. Bizden intikam almak icin bekleyen dünya, sanki niye ciktin oradan dercesine, gözlerimizi yakan isiklari, kulaklarimizi tirmalayan gürültüsü, sicagi, sogugu, acligi, kiri, hastaligiyla saldirir üzerimize. Ama biz de öyle kolay kolay pes etmeyiz. Kaybettiklerimizin yerine aninda baska bir sey koyariz. Hem cennetimizi yitirsek de o kutsal yerin sahibi olan annemiz bizimledir, üstelik yaninda bir de baba verilmistir emrimize. Disaridaki dünyaya alismaya baslayinca, kaybettigimiz cenneti hemen unutuveririz. Ancak büyüdükce, bize gösterilen ilgi günden güne azalir. Azalan ilgi dünyanin bizden ibaret olmadigini gösteren bir uyaridir aslinda. Ama bu uyariyi görmezden geliriz. Düsler kurar, hayaller uydurur, kaybettiklerimizin yerine yenilerini koyarak dünyayi kendimiz sanmayi, bu güzel yalana kanmayi sürdürürüz.