Bab-i Esrar

Kayip babasiyla dogacak cocugu arasinda kalmis bir kadin... Hayatin anlamini arayan bir insan Karen Kimya... Kapilari sirlara acilan bir kent... Sirlarin mucizelere dönüstügü geceler. Mucizelerin hakikat sayildigi zamanlar... Yedi yüz yil öncesinden gelen bir fisilti... Aski sadece askla tartanlarin itirli solugu... Ölümün yok edemedigi bir sevda... Yillara direnen bir sevgi; Sems-i Tebrizi ve Mevlana Celaleddin-i Rumi... Günümüzden yedi yüz küsur yil öncesine uzanan gerilim dolu, heyecan yüklü, mistik bir serüven...

Tasta kan vardi, gökyüzünde dolunay, bahcede toprak kokusu. Ürkütücü bir serinlik icinde yüzüyordu agaclar. Kis güllerinin katmerlenme vaktiydi, nergislerin tazelenme demi. Yedi kisi girmisti bahceye... Yedi öfkeli yürek, nefretin ele gecirdigi yedi akil, yedi keskin bicak. Yedi lanetli adam bahcenin sessizligini yedi parcaya bölerek yürüdü kurbanlarinin bulundugu tahta kapiya...
Tasta kan vardi. Bahcede ürkütücü bir serinlik. Cinayetin tek tanigi dolunaydi. Hic sasirmadan, ürpermeden, korkmadan bakiyordu uzun boylu kavak agaclarinin ölü yapraklarinin arasindan. Yedi kisiden en genc olani vurmustu kapiya. En yasli olani cagirmisti iceridekini. Yedi kisinin yedisi birden saplamisti bicaklarini iceriden cikana.

Tasta kan vardi. Insanlarin yüreklerinde nefret, dolunayda derin bir süknet...